Bir aile benzerliği (a family resemblance)
Athletes’ Village’ın E Bölgesi, her şeyden önce bir aile benzerliği örneği teşkil ediyor. Bölgenin mimari gelişimini koordine eden CoBe, bireysel tasarımcılara hareket alanı bırakacak şekilde binaların tasarımı için birtakım yönergeler hazırladı. Bu sayede CoBe’nin yarışma için hazırladığı proje görselleri, ilk aşamadan itibaren bölgedeki projenin tamamını temsil edecek referans görseller olarak kullanılabildi. Bütünsel tutarlılığı sağlamak amacıyla aile benzerliği özelliği, yapı strüktürüne kadar taşındı ve ahşap ile düşük karbonlu betonu birleştiren kolon ve kirişlerden oluşan bir sisteme dayanan ortak bir inşaat metodu oluşturuldu. Karbon ayak izi, yoğun ahşap kullanımı, evrensel erişilebilirlik, binalar arasında renklerin uyumu gibi özellikler için referans alınan ortak inşaat metodu sayesinde, her mimarın özgün yorumu ile bütünsel bir tutarlılık elde edilebildi.
Yeni bir bölge
Athletes’ Village’ın en yoğun yerleşim alanı olan bölge, Saint-Ouen şehrinin mevcut yerel bölgeleriyle aynı güzergah üzerinde yer alıyor.
Bölge yapılaşmasında, mevcut alanlara uyum gözetilerek kentsel bağlam referans alındı. Arada yumuşak bir geçiş yakalama amacıyla bölge ikiye ayrıldı:
Villalar: Eski bir şehir olan Saint-Ouen’in yerel banliyö dokusunu tamamlayan alan.
Belvederes: Bölgenin en yüksek binalarının bulunduğu, eski yapılarda yaygın olan metal ve pişmiş toprağın bolca kullanıldığı ve metropole geçişi işaret eden merkezi alan.
E2B Bölgesi: homojen bir ortak dil
CoBe’nin tasarladığı üç yapı; Belvederes’in güney sınırında, üç büyük kamusal mekanın (Finot Sokağı, Ampère Meydanı, Coteaux Pasajı) kesişim noktasında yer alıyor. Bu durum E2B bölgesini merkezi bir konuma taşıyor. Tasarlanan proje, bu durumu üç bina arasında elde edilen homojen dil ile güçlendiriyor.
Yükseklik farkları, çeşitli kentsel durumlara yanıt verebilmek amacıyla uygulandı. En yüksek hacim; Finot Sokağı ile meydanın kesişim noktasında, bölgeye girişi vurgulayacak şekilde konumlandırıldı. Prekast ve prefabrik beton lentolardan oluşan ortak bir kaide ile üç yapı birbirine bağlandı. Kamusal alandan özel alana geçiş, dış mekanla ilişki kuran ortak alanlarla vurgulandı: bloğun merkezine yönlendiren büyük bir salon, birinci katta geniş ve aydınlık bir koridor. Oturma odalarının geniş pencereleri ve uzun balkonlarının diyagonal görünümleri sayesinde, konutlar ile dış mekan arasında doğrudan bir ilişki kuruldu. Bunlara ek olarak çatılar ve cephelerde kullanılan pergolalar sayesinde ortak bir görünüm elde edildi.
Dönüşüm ve dayanıklılık
Bu büyük ölçekli projenin geçici boyutu, mekanları ve işlevleri etkileyen büyük bir tasarım prensibini beraberinde getirdi: dönüşebilirlik. Her bir konaklama birimi, bölgenin değişen kullanımlarına uyum sağlayabilecek şekilde tasarlandı. “Miras Aşaması” adı verilen etkinlik sonrasında konuta dönüştürülecek olan “Oyunlar Aşaması” sırasında, sporculara yönelik bireysel konutlarda geçişin mümkün olduğunca az yıkımla gerçekleştirilmesini sağlamak için bütün önlemler alındı.
Sürdürülebilirlik
Tüm binalar düşük karbonlu beton ve prefabrik elemanlar kullanılarak yapıldı. Çatılar ise binaların elektrik ihtiyaçlarının önemli bir kısmını karşılamak için bir depolama bataryasına bağlı fotovoltaik panellerle donatıldı.
Fotoğraf: Cédric Colin
